Υπομονή και επιμονή το μήνυμα του σημερινού ευαγγελίου..- μτθ ιε 21-28
«Ουκ έστιν καλόν λαβείν τον άρτον των τέκνων και βαλείν τοις κυναρίοις».
Στα μέρη της Τύρου και της Σιδώνος μας μεταφέρει, αδελφοί μου, το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, εκεί όπου ο Χριστος συναντά μια Χαναναία γυναίκα, μία ειδωλολατρι, που προστρέχει προς αυτόν και αιτείται το έλεός του.
[squareadv]
Δεν ζητά κάποια προσωπική χάρη, αλλά τον παρακαλεί να θεραπεύσει την κόρη της, η οποία «κακως δαιμονίζεται».
Είχε ακούσει, ασφαλώς, η Χαναναία για τα θαύματα του Ιησού και απελπισμένη από την κατάσταση στην οποία βρισκόταν η κόρη της, επιχειρεί να κάνει κάτι που ξεπερνούσε τα όριά της. Αν και η ίδια δεν έχει γνωρίσει τον αληθινό Θεό, αναγνωρίζει τη δύναμη του επάνω στα δαιμόνια τα οποία ταλαιπωρούν και καταδυναστεύουν το παιδί της. Γι᾽ αυτό και τρέχει πισω από τον Χριστό και φωνάζει και παραρακαλεί και ικετεύει το έλεός του.
Παράδοξη η στάση της για τα ανθρώπινα κριτήριά μας, όμως ακόμη πιο παράδοξη η στάση του Χριστού, του ελεήμονος και φιλανθρωπου. Την ακούει, αλλά δείχνει να αδιαφορεί. Την βλεπει να τρέχει πίσω του, αλλά την αγνοεί. Γνωρίζει ως παντογνώστης όχι μόνο το πρόβλημά της αλλά και τη μύχια πίστη της αλλά φαίνεται να μη δίνει σημασία. Σιωπά. Και η γυναίκα συνεχίζει να κραυγάζει σε τέτοιο βαθμό που οι μαθητες του ενοχλούνται και του ζητούν να κάνει κάτι για να φύγει και να τους αφήσει στην ησυχία τους.
Αν ο Χριστός εξέπληττε μεχρι αυτή τη στιγμή τους αποστόλους με τη σιωπή του, τώρα τους εκπλήττει με την απάντησή του: «ουκ απεστάλην ει μη εις τα προβατα τα απολωλότα οίκου Ισραήλ». Η αποστολη μου είναι μόνο να σώσω τα απολωλότα πρόβατα του Ισραήλ. ᾽Απογοητευτικη η απάντηση του Κυρίου προς τους μαθητές του, αλλά ακόμη πιο απογοητευτική και πιο σκληρή η απάντησή του προς τη Χαναναία: «Δεν είναι σωστό να παίρνεις το ψωμί των παιδιών σου και να το πετάς στα σκυλιά». Σκληρός ο λογος, αλλά έχει τη σημασία του. Ο Χριστός γνωρίζει και την πίστη της και την αντοχή της. Η φιλεύσπλαγχνη καρδία του συμπονα ασφαλώς και τη μητέρα και τη θυγατέρα της που βασανίζεται από το πονηρο πνεύμα. Όμως θέλει να δοκιμάσει την πίστη της για να διδάξει τη δύναμή της. Την αφήνει να περιμένει και να επιμένει στην παράκλησή της για να διδαξει την αναγκαιότητα της υπομονής και της επιμονής.
Και η Χαναναία δεν υποχωρεί, δεν παρεξηγείται από τη σκληρή απάντηση του Κυρίου, δεν απελπίζεται. Γνωρίζει ενδόμυχα ότι αυτός είναι ο Σωτήρας. Γνωρίζει μυστικά το μέγεθος της αγάπης του. Πιστεύει, γι᾽ αυτό μπορεί να υπομένει και να επιμένει. Γι᾽ αυτό έχει την τόλμη να απαντά στην άρνησή του με μια θαρραλέα παραδοχή: «ναί, Κύριε, και γαρ τα κυνάρια εσθίει από των ψιχιων των πιπτόντων από της τραπέζης των κυρίων αυτων». Ναί, μπορεί να μην είναι σωστό να πάρει κανείς το ψωμί των παιδιών του και να το ρίξει στα σκυλιά, αλλά και τα σκυλάκια τρώνε από τα ψίχουλα του ψωμιού που πεφτουν από το τραπέζι των κυρίων.
[squareadv]
Και η Χαναναία νικά με την επιμονή και την πίστη. Νικά και απολαμβάνει όχι μόνο τον δημόσιο έπαινο του Ιησού αλλά και την εκπλήρωση του αιτήματός της: «ω γύναι, μεγάλη σου η πίστις· γενηθήτω σοι ως θέλεις».
Μία γυναίκα ειδωλολατρις δίνει, αδελφοί μου, και σε μας σήμερα ένα μάθημα πίστεως και ένα μάθημα ζωής και σωτηρίας. Οι κραυγες της μας διδάσκουν την ανάγκη της προσευχής, μέσω της οποίας μπορούμε να προστρέχουμε και εμείς στον Χριστό. Το τρέξιμό της πίσω από τον Χριστό μας διδάσκει ότι αν επιθυμουμε τη σωτηρία μας πρεπει να στρέψουμε τη ζωή μας προς Εκείνον και τον λόγο του. Η παραδοχή της ότι και η ίδια είναι σαν ένα ανάξιο σκυλί, που μπορεί να μην αξίζει το σύνολο της δωρεάς του Θεού αλλά μπορεί να εκζητεί ένα ελάχιστο μέρος της, αποδεικνύει το μέγεθος της ταπεινοφροσύνης της και δείχνει και σε μας τον δρόμο μέσω του οποίου μπορούμε να επιτύχουμε το έλεος του Θεού και τη σωτηρία. Και το γεγονός αυτό πιστοποιεί η τελική απάντηση του Κυρίου που ανοίγει την καρδιά του και αγκαλιάζει τον άνθρωπο που τον πιστεύει και τον εμπιστεύεται και του χαρίζει τη ακένωτη δωρεά του ελέους του.
Αδελφοί μου, ασφαλώς δεν είναι τυχαίο ότι οι αγιοι πατέρες όρισαν να διαβάζεται αυτή ακριβώς η ευαγγελική περικοπή την τελευταία Κυριακή πριν από την είσοδό μας στο Τριώδιο, πριν από την είσοδό μας στην περίοδο αυτή της μετανοίας και της σωτηρίας. Και την όρισαν για να μας προετοιμάσουν ψυχικα, ώστε να ακολουθήσουμε και εμείς μαζί με τη Χαναναία τον δρόμο που οδηγεί στη σωτηρία μας.